Filip P. Vercruysse, book. Ze zeggen veel. Soms zeggen ze teveel. Is het niet? Mark stak een sigaret op. Ik bedoel, je kent die vent toch niet. Dus heb je geen motief. Vercruysse, book V V – door Filip P. Vercruysse P v Inleiding V. Goede verhaaltjes zijn altijd welkom. Slechte verhaaltjes nog meer. Zo kunnen we de goede verhalen van de slechte onderscheiden.
Dit verhaal kwam tot stand omdat ik er nood aan heb. Zonder dit verhaal besta ik niet. Wie ik ben? Ik ben Herr Vau, wat zoveel betekend als meneer V. Ik ben Filip Vercruysse, het hoofdpersonage in dit boek. Dit is mijn leed. Het is geen opgeklopt geromantiseerd lullig verhaal dat je niets wil bijbrengen, en waarvan de vehaallijnen bestaan uit fel uitgetrokken, totaal zinloze, waarheden die hun eigenheid verliezen en gemoedelijk ontsnappen aan de realiteit in een creatieve no-nonsense wereld waarin ik beweeg als een nimf in een ton nat graan.
Creativelingen scheppen. Hun creaties proberen ze als kleine zelfstandigen stuntelig – een kleine minderheid doet het als grootmeesters – te slijten op hun tocht naar erkenning, bekendheid. Dat wordt van ze verwacht. Zo worden ze bekend. Weinigen slaagden erin bekend te worden door van de hak op de tak te springen. Terwijl ze alle hoekjes van hun idee verkennen doen ze hun best creatief herkenbaar te blijven want zonder die herkenbaarheid verliest de klant het geloof in hun werk.
En bijgevolg in de waarde van hun werk. Ik ben niet anders en mijn invalshoek is dit boek, of de boeken die er nog komen. De verhaallijn. Het geeft mij een ongekende vrijheid. Het is even ernstig. Even gedreven. Ik wil er mijn visie op onze samenleving mee tekenen. Mijn invalshoek op ons bestaan. Wat ik belangrijk vind. Waarom ik zoveel moeite doe en niet gewoon een goede babbel verzin die vlot over de toonbank rolt waar u in hapt als in frisse zuurstof na een paar seconden te lang onder water te zijn geweest kan ik u niet zeggen?
Is het merchandising? Misschien, maar dan met dit verschil dat u beslist wat het belangrijkste werk is; het boek of het werk. Volgens mij hoort dit boek en mijn werk bij elkaar zoals een boterham bij aardbeienconfituur. Zijn vlucht liet een bittere smaak na. Hij vloog KLM. Je weet wel; zij die zwanen in hun advertenties gebruiken.
Een zwaan! Hij reed de parking uit. Het was rustig op de snelweg. Sinds het failliet van Sabena vertrok hij zelden vanuit Zaventem. Ze, het zooitje incompetente managers dat Sabena naar de Filistijnen hielp maar het failliet aan 11 september verweet met in zijn nazog een slabakkende economie, Ebola en God weet wat nog allemaal, kon hij wel smaken. Ik heb het niet over die jonge aap die om de vier dagen met een overlevingsplan op het toneel verscheen of over die te vette Zwitser, maar over die oude knar die ze daarvoor ontsloegen.
Die man kwam na een crisisvergadering, en Sabena had in die tijd heel wat crisisvergaderingen, voor de camera staan en zei toen ontspannend charmant vol zelfvertrouwen: tomorrow is an other day. Het is genoeg geweest voor vandaag. Ik ga nu naar huis en we zien morgen wel of we het zaakje kunnen redden. Voor mij zit de dag erop. Val me niet langer lastig. Vandaag had hij twee favoriete bedrijven; Doozz, die schoenen maakte welke hem een superieur gevoel gaven en zijn eigen bedrijf V.
De stewardessen leken een zooitje ongeregeld dat bij elkaar geveegd was op Brussel-Noord en je zat op elkaar gepakt als vee. Het stoffelijk overschot van Sandra Van Ouwenhove werd gisteren uit de Demer gehaald. Ze was Er is sprake van misdadig opzet daar het stoffelijk overschot werd teruggevonden met het hoofd gebonden in een witte plastiekzak. Uit betrouwbare informatie weten we dat het slachtoffer in de prostitutie werkte.
Als het geen inteeltdebielen zijn die minderjarigen misbruiken dan zijn het katholieken. Tegenwoordig futselen de nonnen zelfs met minderjarigen. Toen hij Antwerpen achter zich liet gaf hij toe dat KLM zo slecht niet is. Hij had op de laatste vlucht een andere plaats gekregen dan diegene die hij vroeg, kreeg een naar braaksel ruikende baby alsof ze soms naar iets anders ruiken naast zich die behalve slecht rook zowat de hele vlucht zat te schreien.
Het zou verplicht moeten zijn. Je mag toch ook niet meer roken! Hij besloot die klachtbrief zo snel mogelijk te versturen. Naar wie stuur je zoiets? Naar de algemene KLM-klachtendienst. Zou er een klachtendienst bestaan? Dat zal wel. Zouden ze klachten daar serieus nemen? Ze kieperen er waarschijnlijk alle brieven in de prullenmand. Mijn klacht moet ernstig genomen worden. Maar naar wie stuur ik mijn klacht?
Naar de baas? Waarom niet? Naar de C. Maar dat kan ik niet persoonlijk doen. Nee, dat kan niet. Dat moet mijn secretaresse doen. Zoveel is zeker. Mijn secretaresse moet een klachtbrief sturen naar de C. Maar ik heb geen secretaresse. Herr Vau toetste en vroeg naar een selectiebureau. Ze klinken duur. Geef me een alternatief? Barend en Drechts? Dat klinkt als een zondagavondshow.
Vanwaar zijn ze? Vanwaar anders? Geef me het nummer. Hoe kan ik u van dienst zijn? Ik zoek een secretaresse. Is Barend of Drechts in? Zijn ze ongeneeslijk ziek? En het is Herr Vau. Hoe stom. Mijn excuses. Wat is de naam van uw bedrijf meneer Herr Vau?
Dinsdag 2st, Oktober 7:58:25 Am
Beschrijving:
| Giwalani |
|---|
| 47 jaar vrouw, Boogschutter |
| De marne, Netherlands |
| Tamil(Gemiddeld), Russisch(Basic), Frans(Vloeiend) |
| Barista, Monteur, Orthopedist |
| ID: 9148794625 |
| Vrienden: SJLB, cookiebeast98, keneisha-2 |
| Persoonlijke gegevens | |
|---|---|
| Geslacht | Vrouw |
| Kinderen | 4 |
| Hoogte | 156 cm |
| Toestand | Actieve look |
| Onderwijs | Hoger onderwijs |
| Roken | Nee |
| Drink | Nee |
| Contacten | |
| Naam | Julie |
| Bekeken: | 5878 |
| Nummer: | +312655-617-71 |
| Stuur een bericht |
Andere items
